Athanasia

Korkak bir sabırla bekliyorum seni. Söylenecek gücüm yok; söyleyecek sözüm yok. Kıyıda köşede bir yalnızlık tüm yalnızlıklardan daha öte. Gidecek gücüm yok; gidilecek yerim yok. Dalgaların vurduğu yerde zuhur eden bir güneş kumları ısıtıyor. Kumlar bile yalnız değil, güneş bile değil, ben yalnızım. Onca insan kıstırmış; lakin ben yapayalnızım.

Korkak bir sabırla istiyorum seni; güneş hâlen orda, bir de mırıldanan kediler var. Tenakuzlar içlerinde tenakuzlar içlerinde ben. Güneşin doğduğu yerdeyim ve sen doğarsın diye beklemekteyim. Adım atacak nefesim yok. Dudaklarım kupkuru, bir ayak ötede deniz.Dudaklarım ıslanmak ister; güneşin doğduğu yerdeyim.

Korkak bir sabırla özlüyorum seni; avucumda kupkuru bir yaprak. Son çağların yeşilliği; epeyce ürkek, bir o kadar gaddar. Bir gözyaşı süzülüyor yanaklarımdan ve gözlerim kurumuş artık; doluca ağlamaktan; vakit ise sabaha karşı.;

Korkak bir sabırla gözlüyorum seni ve özlüyorum. Kediler mırıldanıyor kendi aralarında; rüzgâr hiç susmadı geceler beri. Boğulmak üzereyim kumlar üzerinde; bir adım ötede deniz. Vakit gitme vakti; sen gelmeden gidemeyiz.

Korkak bir sabırla saklıyorum seni; duyduğum pişmanlık ise söyleyebilecekken susmuş olmamdan. Söyleyecek onlarca söz birikmiş ağzımda; damağım tuza batmış, kelimeler dolmuş içeri, sıkışmış, çıkamıyorlar dışarı. Güneşin doğduğu yerde ağlamaklıyım biraz.

Korkak bir sabırla seviyorum seni; içimde sımsıkı tutuyorum ve yıldızlara dahi anlatamıyorum. Bir sabah olmadı ki hayalin yatağımda uyanmadı. Gündüz rüyam benim, tek mucize; evrenim. Güneşin doğduğu yerde; güneşin hiç doğmamasını bekler gibi bekliyorum seni. Sanki bir daha gece olmayacakmış gibi. 

Korkak bir sabırla kuruyorum hayalini; tepenin ardındaki karanfiller gibi. Tepe bir gün eğilmezse onlar hiç göremeyecekler denizi. Bekledikçe daha çok korkuyorum; kumlar kadar kahverengi, kumlar kadar kuru; fakat sabırlı; bir korkak; istersen vur bana; azıcık elimden tuttuktan sonra.

O denizin kıyısında ben varım; o kumların üstünde korkak bir sabırla beklemekteyim seni. Ellerimde kuru yapraklar; gözlerimde kuru yaşlar. Sema turuncu; kıyamet koptu ya da kopacak. Korkak bir sabırla bekliyorum seni. Sanki akmayacak bir gözyaşı gibi. Düğümlenen boğazımdan akan bir damla kan ve çehreme münasip nazlı bir tufan; Ceplerim bir sürü umut yüklenmiş; içimde tutku, her yanım korku olmuş, korku.; Beni bir nefeste öldürecek kadar korku.

Bir gerçeğe nazır, fazıl düşler. Hep içimdeler. Semalara konmayı ister gibi; korkak bir sabırla istiyorum seni. Nice kandırılışlara tenezzül ediyorum. Yalnızca ikimize münhasır ezgiler mırıldanıyorum; hiç duyulmamış sesler. Bıkkın bir gülümseme sarmış suratımı, saydamlığımdan seziyorum. Sanki her an yeniden ağlayacakmışım gibi; temkinli vaziyetlerde gülüyorum.

Çok zaman oldu; bakıyorum. Güneş defalarca doğmuş; uyanıyorum. Seni güneşin doğduğu yerde bekliyorum, kumlar taş olmuş. Sanki dünyada hiçbir gölge kalmamış gibi; malul bir sadakatle bekliyorum seni. Elimde kurumuş bir yaprak ve gözlerim artık yorgun. Beni boyayan renklerden yoksun; dünyam ışıksız ve solgun.

Korkak bir sabırla bekliyorum seni; gidecek hiçbir yerim yok, söyleyecek hiçbir sözüm. Korkmaktan sıkılmış bir beden, taşlar arasında ruhsuz bir gölge. Sanrılar dört bir yanda; yılmıyorum.

Dudaklarım kupkuru; azıcık ıslat; sonra "git"; istersen. Ben yine, korkak bir sabırla bekleyeceğim seni; Seni; Seni;